Eiendommen
Alle faste eiendommer skal matrikuleres. Matrikulering innebærer at eiendommen blir tildelt et gårdnummer og bruksnummer (og eventuelt seksjonsnummer eller), slik at den kan identifiseres.
I Ot.prp.nr.66 (1990-1991) side 23 er det sagt følgende om hva slags eiendom som omfattes av avhendingsloven:
”Spørsmålet er her kva ein i avhendingslova skal meine med « fast eigedom », dvs kva eigedomsretten som vert avhenda må knytte seg til for at tilhøvet skal kome inn under avhendingslova. Om sitt framlegg på dette punktet seier Sivillovbokutvalet følgjande i NOU 1979:48 s 36: “Med « avhending av fast eigedom » er meint avhending av ein eigedom som i grunnbøker og andre eigedomsregister er ei eigedomseining (eit bruksnummer eller registernummer). Men under dette går og tilfelle der fleire eigedomseiningar vert avhenda under eitt (t.d. ei driftseining innan landbruket som er samansett av to eller fleire bruksnummer). Lova skal og gjelde i tilfelle der ein fysisk del av ei eigedomseining vert skild frå og avhenda særskilt (t d ei byggetomt frå ein jordbrukseigedom), og likeins ved avhending av ein ideel del av ein eigedom (ein brøkpart av eigedomen) – anten slik at eigedomen er sameige før, eller slik at det vert skipa sameige i og med avhendinga av den ideelle parten. »”
Som fast eiendom reknes selve tomtegrunnen og bygninger, og ellers andre innretninger som er varig forbundet til tomtegrunnen. Eksempelvis vil flaggstang, gjerde, brygge og annekser følge med siden disse sitter fast i grunnen. I forarbeidene til avhendingsloven Ot.prp.nr.66 (1990-1991) s. 61 er det sagt følgende om hva som normalt omfattes av eiendommen.
”Vidare er det gjort klårt at det med « fast eigedom » ikkje berre er meint grunn aleine, men også bygningar og andre innretninger varig forbundne med grunnen. På denne måten går det klart fram at avhendingslova også gjeld kva ein kan kalle « huskjøp », noko som kanskje er den viktigaste delen av lova sitt verkeområde. Men også sal av t d ei bryggje fell inn under lova. Presiseringa tek elles sikte på å gjere det klårt at avhending av hus eller innretning « på framand grunn », dvs utan at eigedomsrett til grunnen under huset eller innretniga følgjer med, fell inn under lova. At eigedomsrett til ting varig forbunde med grunnen vert avhenda utan at det også er eigedomsrett til grunnen, er normalt ikkje noko problem så lenge avhendinga også omfattar ein varig bruksrett til den aktuelle grunnen. Men i andre tilfelle er ei oppsplitting ikkje alltid heldig, og heller ikkje alltid i samsvar med offentlegrettslege reglar”.
Avtaler om avhending av fast eiendom skal og bør i regelen inngås skriftlig. Etter norsk rett vil en muntlig avtale i prinsippet være like bindende som en skriftlig, men ved overdragelse av fast eiendom er det skjerpede krav til bevis ved påstand om at det foreligger bindende avtale om overdragelse av fast eiendom, jf. Rt 1985 s. 165.